Biographic28,821
Bibliographic93,161
Promoting Accountability Chhim Samnang
| ID: | KCI0502 | ||||
|
Name
ឈ្មោះ
|
Chhim Samnang
ឈឹម សំណាង
|
||||
|
Gender
|
m
|
||||
|
ភេទ
|
ប្រុស
|
||||
|
Status
|
Alive
|
||||
|
ស្ថានភាពគ្រួសារ
|
នៅរស់
|
||||
|
Source Interview
|
KCI0502 20031010, Thma Poun Kandal village, Chrey Vien sub-district, Prey Chhor district, Kampong Cham province. Interviewed by Long Dany. Notes: Interviewed with Khim Samnang, non biography.
|
||||
|
ប្រភពនៃឯកសារ/បទសម្ភាសន៍
|
ខេស៊ីអាយ០៥០២ ២០០៣១០១០, ភូមិថ្មពូនកណ្តាល ឃុំ ជៃ្រវៀន ស្រុកពៃ្រឈរ ខេត្តកំពង់ចាម។ សម្ភាសដោយៈ ឡុង ដានី។ កំណត់សំគាល់ៈ ជួបជាមួយឈ្មោះ ឃឹម សំណាង ក្រៅប្រវត្តិរូប។
|
||||
|
Date of Birth
|
Present age:49 years old
|
||||
|
ថ្ងៃ-ខែ-ឆ្នាំ កំណើត
|
«បច្ចុប្បន្នអាយុ៤៩ឆ្នាំ»
|
||||
|
Home Village
|
031303?? Kampong Cham, Prey Chhor, Chrey Vien, Thm
|
||||
|
ទីកន្លែងកំណើត
|
០៣១៣០៣?? ខេត្ដកំពង់ចាម ស្រុកពៃ្រឈរ ឃុំជៃ្រវៀន ភូមិ
|
||||
|
Join KR
|
1974????
|
||||
|
ការចូលរួមសកម្មភាពក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម
|
១៩៧៤????
|
||||
|
Reason to Join KR
|
Volunteer
|
||||
|
មូលហេតុចូលរួមសកម្មភាពក្នុងសម័យខ្មែរក្រហម
|
ស្ម័គ្រចិត្ដ
|
||||
|
DK ORG Unit 75-79
|
Military Unit, Division 310. In 1976 to 1977, he was assigned to Kampong Som Port Unit. In 1978, he
|
||||
|
អង្គភាពក្នុងរបបខ្មែរក្រហម(1975-79)
|
អង្គភាពកងពល៣១០។ នៅឆ្នាំ១៩៧៥ដល់៧៧ អង្គភាពកំពង់ផែ ក្រុងកំពង់សោម។ នៅឆ្នាំ១៩៧៨ អង្គភាពមន្ទីរ៨៧០ ភ្នំពេញ។
|
||||
|
KR Rank(1975-79)
|
worker
|
||||
|
តួនាទីក្នុងរបបខ្មែរក្រហម(1975-79)
|
កម្មករ
|
||||
|
DK Zone 75-79
|
Zone: Central, Zone Number 12, Phnom Penh, Kampong Som
|
||||
|
ទីតាំងភូមិសាស្រ្តក្នុងរបបខ្មែរក្រហម(1975-79)
|
មជ្ឈឹម(១២)ភ្នពេញ។ កំពង់សោម។
|
||||
|
Superior
|
Oeun, the chief of Division 310 and Krin the chief of Kampong Som Port
|
||||
|
អ្នកដឹកនាំ
|
អឿន, ប្រធានកងពលលេខ៣១០ប្រធានកំពង់ផែកំពង់សោម មាន ឈ្មោះ គ្រិន។
|
||||
|
Associates
|
Meng, Bun and Samnang
|
||||
|
អ្នកពាក់ព័ន្ធដ៏ទៃទៀត
|
ឈ្មោះ ម៉េង ឈ្មោះ ប៊ុន ឈ្មោះ សំណាង។
|
||||
|
Summary
|
Chhim Samnang, male, aged 49, was born in Thma Puon Kandal village, Chrey Vien sub-district, Prey Chhor district, Kampong Cham province. When he was a child, Samnang studied until grade 7 [in the old system]. He then dropped out of school because there was a 1970 coup to depose King Sihanouk. After leaving school, he came to help his parents in rice field. It was in 1974 that Samnang along with his friends, Meng, Bun and Sovann joined the revolution. When first joining the revolution, he was assigned to Kampong Cham province. He was then sent to Prey Torting to make a war with Lon Nol soldiers. At that time, even having less war materials that were not modern, Khmer Rouge soldiers still had a better condition than Lon Nol soldiers. This was because of their patriotic spirits. The Khmer Rouge soldiers always kept fighting forward across Vihear Suor until marching into Phnom Penh in 1975. At that time, the chief of the division was Oeun and the chief of the regiment was Sy. When arriving in Phnom Penh, Samnang told people to get out of their houses following Angkar៌s order. After the people were evacuated, Phnom Penh was quiet. It was seen that there were no longer vehicles, motorbikes, and cyclo. There were only Khmer Rouge soldiers and cadres living in this city. After staying in Phnom Penh for only three months, Angkar selected 500 soldiers for Division 310 to be sent to work in Kampong Som Port. People who were illiterate were assigned to carry things while literate people were written in a list and sent to the warehouse. The chiefs of the Port were Tit and Krin. At that time, there were 7000 workers both men and women in Kampong Som Port. At that time, it was seen that there were only Chinese ships importing cloth, vehicles, and weapons and so on while our country exported to Chinese ships such as rubbers, kapok, rice, beans, and wild animals and so on. It was in 1977 that Samnang was sent back to Phnom Penh, staying near Wat Sleng, Department 870 that was also the tempering place like prisoners because Angkar, at that time, accused region 42 of being traitors. In 1979, Samnang ran following his unit across the forest that he almost died because of starvation until arriving in Koh Kong province. He then ran until Somlot because of being afraid of Vietnamese soldiers. It was in 1980 that Samnang decided to return to his home village and got married to a wife named Sokhom. Nowadays, Samnang has got 8 children, earning for a living as a farmer.
|
||||
|
សេចក្ដីសង្ខេបបទសម្ភាស៏
|
ឃឹម សំណាង ភេទប្រុស អាយុ៤៩ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើត នៅភូមិថ្មពូនកណ្ដាល ឃុំ ជៃ្រវៀន ស្រុកពៃ្រឈរ ខេត្ដកំពង់ ចាម។ សំណាង កាលពីតូចរៀនបានត្រឹមថ្នាក់ទី៧ឪចាស់ឱ ឈប់ រៀននៅឆ្នាំ១៩៧០ ដោយសារតែកើតមានរដ្ឋប្រហារទម្លាក់ សមេ្ដចសីហនុ។ ពេលឈប់រៀនមកជួយ ធ្វើស្រែ ចម្ការ ឪពុកម្ដាយ។ នៅឆ្នាំ១៩៧៤ បានស្ម័គ្រចិត្ដចូល បដិវត្ដជាមួយមិត្ដភក្ដិឈ្មោះ ម៉េង ឈ្មោះ ប៊ុន ឈ្មោះ សុវណ្ណ ចូលដំបូងនៅខេត្ដកំពងចាម រួចហើយអង្គការបញ្ជូនមកពៃ្រទទឹង ធ្វើសង្គ្រាមជាមួយទាហាន លន់ នល់ ខាងខែ្មរក្រហមមាន ព្រាបជាងទាហាន លន់ នល់ ទោះបីសព្វា អាវុធតិចជាងហើយ មិនសូវទំនើបជាងក៏ដោយ នេះដោយសារតែមានស្មារតីសេ្នហា ជាតិ។ កងទ័ពខែ្មរ ក្រហមវាយចេះតែរំកិលទៅមុខជាប់ជានិច្ច កាត់តាមវិហារសួគ៌ រហូតចូលដល់ទីក្រុងភ្នំពេញនៅឆ្នាំ១៩ ៧៥ ប្រធានកងពលឈ្មោះ អឿន ប្រធានវរសេនាធំឈ្មោះ សី។ សំណាង បានចូលដល់ទីក្រុង ភ្នំពេញហើយបានប្រាប់ឱ្យប្រជាជនចេញពីផ្ទះសំបែង តាមបញ្ជារបស់អង្គការ ពេលប្រជាជនចេញ អស់ ទីក្រុងភ្នំពេញមានសភាពស្ងាត់ គ្មានឃើញរថយន្ដ ម៉ូតូ ស៊ីក្លូ ទៀតទេ មានតែយោធានិងកម្មាភិ បាលខែ្មរក្រហមរស់នៅ។ សំណាង នៅទីក្រុងភ្នំពេញបានតែយេៈពេលបីខែទេ អង្គការជ្រើសរើស យោធាកងពល៣១០ ចំនួន៥០០នាក់ ឱ្យទៅធ្វើការនៅកំពង់ផែក្រុងកំពង់សោម អ្នកណាមកិនចេះ អក្សរឱ្យទៅលីសែង អ្នកណាចេះអក្សរឱ្យនៅកត់ត្រាបញ្ជីរចេញ ចូលដើម្បីយកទៅដាក់ក្នុងឃ្លាំង ប្រធាន កំពង់ផែឈ្មោះ ភីន ឈ្មោះ ទិត ឈ្មោះ គ្រិន។ កម្មករកំពង់ផែក្រុងកំពង់សោម កាល នោះមានចំនួន ៧០០០នាក់ទាំងប្រុសទាំងស្រី។ កាលនោះ ឃើញមានតែកប៉ាល់របស់ប្រទេសចិននាំចូលក្រណាត់ រថយន្ដ គ្រៀងអាវុធ ជាដើម ហើយយើងនាំចូលសំភារៈដាក់កប៉ាល់ របស់ចិនវិញ មានកៅស៊ូ សំឡី គរ ស្រូវ សណែ្ដក សត្វពៃ្រជា ដើម។ នៅឆ្នាំ១៩៧៧ សំណាងត្រឡប់មកភ្នំពេញវិញ នៅម្ដុំវត្ដ សែ្លងមន្ទីរ៨៧០ជាកនែ្លងលុតដុំដូចជាអ្នកទោសចឹង ព្រោះកាល នោះអង្គការចោទថា តំបន់៤២ក្បត់។ នៅឆ្នាំ១៩៧៩ សំណាងបានរត់តាមអង្គភាពកាត់ពៃ្រដាច់បាយដាច់ទឹក សេ្ទីរស្លាប់ទំរាំដល់ខេត្ដកោះកុង ក្រោយមកធ្លាក់មក ដល់ស្រុកសំឡូត ដោយសារតែខ្លាចវត្ដមានកងទ័ពវៀតណាម។ នៅឆ្នាំ១៩៨០ បានសមេ្រចចិត្ដវិញមកស្រុកកំណើតវិញ ហើយបានរៀបការប្រពន្ធឈ្មោះ សុខុម សព្វថៃ្ងមានកូនទៅ ដល់៨នាក់ ប្រកបរបរធ្វើស្រែចម្ការ។
|
||||
|
សកម្មភាពពាក់ព័ន្ធភស្តុតាង
|
ដឹងថា ជំនាន់ខែ្មរក្រហមសម្លាប់មនុស្សនិងចាប់ខ្លួន តែមិនបាន ឃើញ សម្លាប់ដោយផ្ទាល់ទេ។
|
||||
|
Copyright
|
© DC-CAM
|
||||
|
រក្សាសិទ្ធិដោយ
|
© មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា
|
||||
