Promoting Accountability Thang Lai

ថង ឡៃ

ប្រុស

បាត់ខ្លួន

អាយ០៩១៨៩

ប៊្គអឹមអាយ០០០១ ២០០៦០៨១៩ ភូមិធេ្មញត្រី ឃុំសំរោង ស្រុកអូរជ្រៅ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ សម្ភាសដោយៈ ឡុង ដានី។ សម្ភាសជាមួយម្តាយឈ្មោះ យិន ឡែ អាយុ៧៥ឆ្នាំ។ ឡែ បាននិយាយថាពេលដែល ឡៃ រៀបការហើយ គាត់បានរត់ ទៅប្រទេសថៃ។ បន្ទាប់មកឪពុករបស់គាត់ឈ្មោះ ថៃ បានប្រាប់ គាត់ថាគាត់បានជួបគាត់នៅថពៃេលដែល ឡៃ ជួយធ្វើផ្ទះគាត់។ ក្រោយមគេបានបញ្ជូន ឡៃ ត្រឡប់មកខែ្មវិញ។ ចាប់តាំងពី ពេលនោះមក ឡៃ បាត់ខ្លួនរហូត។

០១០៥០៥០៧ ខេត្ដបន្ទាយមានជ័យ ស្រុកសេរីសោភ័ណ ឃុំសំរោង

យោធា

យុទ្ធជន

ភូមិភាគពាយ័ព្យ

សាប់ គណៈឃុំ

ថង ឡៃ ភេទប្រុស ជាយុទ្ធជន បាត់ខ្លួន សំភាសន៍ជាមួយ យិន ឡែ អាយុ៧៥ឆ្នាំ ត្រូវជាម្ដាយ រស់នៅភូមិធេ្មញត្រី ឃុំសំរោង ស្រុកអូរជ្រៅ ខេត្ដបន្ទាយមានជ័យ។ ប្ដីរបស់ឡែ ឈ្មោះ ថន ស្លាប់តាំងពីជំនាន់សង្គម ហើយឡែ មានកូន៥នាក់ ប្រុស១ ស្រី៤។ ឡៃ កាលពីតូចរៀននៅ វត្ដសំរោង តែក៏រៀនមិនបានជ្រៅជ្រះដែរ ហើយឡៃ រៀបការហើយមិនទាន់បានកូនមួយផង ក៏ចេញទៅធ្វើជាទ័ពលន់ នល់ ដល់ពេលដែលខែ្មរក្រហមទទួលបានជ័យជំនះ ឡៃ អត់ហ៊ានត្រឡប់ មកស្រុកទេ ព្រោះខ្លាចអ្នកស្រុករាយការណ៍ថាគាត់ធ្លាប់ធ្វើជាទាហានលន់ នល់ ក៏រត់ទៅថៃជាមួយ មេឃុំពីសង្គម ឈ្មោះ សាប់, ហាំ។ ឪពុកមារបស់ឡែ បានជួបនឹងឡៃ នៅក្នុងដីថៃ ហើយបាន ឱ្យឡៃ ជួុយធ្វើផ្ទះគាត់ទៀត។ ក្រោយមកថាគយខែ្មរក្រហមរាយការណ៍ទៅតម្រួតថៃ ថាមេឃុំ ពីសង្គមហ្នឹងមានលុយ ហើយសុំមិនឱ្យ ខាងថបពៃា្ជូនមកឱ្យខែ្មរក្រហមវិញ ដោយទាំងឡៃ មកដែរ ដោយខាងថបៃ្រាប់ថាឱ្យមកប្រជុំ ចាប់តាំងពីពេលហ្នឹងគឺបាត់ដំណឹងរបស់ ឡៃ រហូតដល់សព្វថៃ្ង។ ចំណែក ឡែ នៅក្នុងជំនាន់ខែ្មរក្រហមគេឱ្យនៅកម្លាំងទី១ ខាងដកស្ទូង រែកដីធ្វើអាង ហើយយប់ ឡើងមកសំរាកជុំជាមួយកូនចៅ។ ចំពោះការហូបចុកគឺហូបបបរ ហើយឈឺក៏អត់ហ៊ានសុំឈប់ដែរ ខ្លាចគេមិនឱ្យរបបហូប។ ទោះបីជាឡែ ហូបមិនឆែ្អតក៏អត់ហ៊ានរកអីបនែ្ថមដែរ ពេលខ្លះគាត់មាន ស្លឹកគៃ្រដាក់សេ្ងារជាមួយអំបិលហូបជាមួយបបបរ ចំពោះចេក អំពៅ ដែលនៅជិតផ្ទះសុទ្ធតែ ជារបស់រួម អត់ហ៊ានហូបទេ។

© មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា