Promoting Accountability Hok Chhuot

ហុក ឈួត

ប្រុស

បាត់ខ្លួន

ប៊្គអឹមអាយ០០០៣ ២០០៦០៨១៩ ភូមិបត់ត្រង់ ឃុំសំរោង ស្រុកអូរជ្រៅ ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ សម្ភាសដោយៈ រ៉ា ឆៃរ៉ាន់។ កំណត់សំគាល់ៈ សម្ភាសជាមួយបងថៃ្ល សាន់ លីមហ៊ូវ អាយុ ៥២ឆ្នាំ។ ហ៊ូវ បាននិយាយថាក្រោយពីរៀនចប់នៅ ស្វាយស៊ីសុផុន ឈួត បានរៀបការជាមួយប្អូនរបស់គាត់។ ក្រោយមក ឈួត បានចូលធ្វើជាពេទ្យទាហាន។ នៅឆ្នាំ១៩៧៦ ឈួត បាន រត់ទៅថៃជាមួយគ្នា២៧នាក់ផេ្សងទៀត ព្រោះខ្លាច ខែ្មរក្រហមចាប់ខ្លួន។ ទៅដល់គេបានបញ្ជូន ឈួត និងអ្នកផេ្សង ទៀតត្រឡប់មកវិញ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ឈួត បាត់ខ្លួន រហូត។ ចំណែក ប្រពន្ធរបស់គាត់សព្វថៃ្ងរស់នៅប្រទេស អូស្រ្តាលី។

០១០៥០៥០៧ ខេត្ដបន្ទាយមានជ័យ ស្រុកសេរីសោភ័ណ ឃុំសំរោង

ស្ម័គ្រចិត្ដចូលធ្វើពេទ្យ

អង្គភាពពេទ្យ

ពេទ្យទាហាន

ភូមិភាគពាយ័ព្យ

ហុក ឈួន ភេទប្រុស បាត់ខ្លួន ជួបសំភាសន៍ជាមួយ សាន់ លឹមហ៊ូវ អាយុ៥២ឆ្នាំ ត្រូវជាបងថៃ្ល ស្រី។ ឪពុករបស់ឈួន ឈ្មោះ ហុក សាប់ ហើយម្ដាយឈ្មោះ មួយ និងមានបងប្អូន៤នាក់ ប្រុស ២នាក់ និងស្រី២នាក់។ ឈួន រៀននៅសាលាវត្ដសំរោង ក្រោយមកឡើងទៅរៀននៅស្វាយស៊ីសុផុន តែមិនដឹងថ្នាក់ទីប៉ុន្មានទេ គ្រាន់តែចេះបារាំង ហើយពេលដែលរៀនចប់គឺរៀបការជាមួយនឹងប្អូនរបស់ ហ៊ូវ។ បន្ទាប់ពីរៀបការហើយ ឈួន ចូលធ្វើជាពេទ្យយោធានៅចំការគរ នៅផ្សារថ្មីសេរីសោភណ្គ។ ឈួន ធ្វើជាពេទ្យពិនិត្យជំងឺទូទៅ ឯប្រពន្ធនៅផ្ទះធ្វើស្រែចំការ។ នៅពេលដែលខែ្មរក្រហមកាន់កាប់ គឺអត់មានជម្លៀសទៅណាទេ មុនដំបូងប្រជាជនរត់ ក្រោយមកត្រឡប់មកស្រុកវិញ ធ្វើស្រែ តែមាន ខែ្មរក្រហមជាអ្នកកេ្ដាបក្ដាប់ ក្រោយមកចេះតែមានចាប់អ្នកដែលធ្លាប់ធ្វើការងារក្នុងសម័យលន់ នល់ យកទៅបាត់ៗអត់ឃើញត្រឡប់មកវិញ ដល់ខែពិសាខ ឆ្នាំ១៩៧៦ ឈួន ក៏រត់ទៅដីថៃ កាលហ្នឹង មានគ្នា២៧នាក់សុទ្ធតែប្រុស។ ចំណែក ហ៊ូវ ក្រោយពេលដែលប្រុសៗរត់ទៅបាន២ខែ ឈ្មោះ ម៉ៅ ប្រធានឃុំ ក៏ជម្លៀសប្រពន្ធៗដែលប្ដីរត់ចូលទៅថៃឱ្យទៅនៅភ្នំលាភ។ នៅភ្នំលាភ គេឱ្យហ៊ូវ ស្ទូងស្រូវ លើកទំនប់ បិទប្រឡាយ ដល់ហ៊ូវ កូនខ្ចីគេឱ្យនៅក្រងស្បូវ ដល់កូនឈប់បៅទៅធ្វើកងចល័តវិញ។ ហើយគណៈស្រុកព្រះនេត្រព្រះគឺយាយចែម។ ក្រោយពេលដែលខែ្មរក្រហមដួលរលំ ទើបហ៊ូវ ត្រឡប់មករស់នៅស្រុកកំណើតវិញ។ នៅពេលដែលចប់សង្គ្រាម ហើយខែ្មរនិងថអៃាចចេញចូលបាន មានអ្នកនៅដីថបៃ្រាប់ថាទៅដល់ថៃ តែត្រូវតម្រួតថបពៃា្ជូនឱ្យមកខាងខែ្មរក្រហមវិញ។

© មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា