Biographic28,821
Bibliographic93,163
Victim of Torture Interviewed with Hun Chim, Male, 69yrs,Farmer, Living in Trapeang Kes Village, Tram Kakk Subdistrict, Tramkakk District, Takeo Province. Interviewed by:Chuong Sophearith. No.39pp
| ID: | VOT0171 | |
| Title: | Interviewed with Hun Chim, Male, 69yrs,Farmer, Living in Trapeang Kes Village, Tram Kakk Subdistrict, Tramkakk District, Takeo Province. Interviewed by:Chuong Sophearith. No.39pp | |
| ចំណងជើងឯកសារ: | សម្ភាសជាមួយហ៊ុន ជីម ភេទប្រុស អាយុ៦៩ឆ្នាំ ជាកសិករ នៅភូមិត្រពាំងកេស ឃុំត្រាំកក់ ស្រុកត្រាំកក់ ខេត្ដតាកែវ។ សម្ភាសដោយៈជួង សុភារិទ្ធ ចំនួន៣៩ទំព័រ | |
| Document Date: | 11/22/04 | |
| ការបរិច្ឆេទនៃឯកសារ: | 11/22/04 | |
| Collection Document Date: | 4/18/05 | |
| កាលបរិច្ឆេទប្រមូលឯកសារ: | 4/18/05 | |
| Source: | DC-Cam VOT | |
| ប្រភពនៃឯកសារ: | DC-Cam VOT | |
| Summary: | Hun Chim is PTSD victim. He got married to Hun Ren. Hun Ren died because of sickness. He has 6 children, but one of them died in the Khmer Rouge regime. His father called Hun Ching. His mother called Koeng Huoch. Hun Chim has 3 siblings, but one of them died in 1976 because of starvation.In the Khmer Rouge regime, he was lacking of food, water, medical care and shelter. She was brainwashed. He was close to death. He was forced to separate from his family members. He used to suffocate in 1976. He lost consciousness once for one week in 1978. Recently, he has recurrent thoughts of the most hurtful events. He feels as though the event is happening again. He feels withdrawn from people. He feels jumpy. He has trouble sleeping. He feels on guard. He is avoiding activities that remind him of the most traumatic events. He is avoiding thoughs associated with the traumatic experience. He is sudden emotional when reminded of the most hurtful events. He feels that people do not understand clearly what happened to him. He feels hopelessness. He feels ashamed of the hurtful events that happened to him. He spends time thinking about why these events happened to him. He feels as if he is going crazy. He feels that he has no one to rely on. He feels as if he split into two people and one of him is watching and the other is doing. | |
| សេចក្ដីសង្ខេប: | ហ៊ុន ជីមមានជំងឺបាក់ស្បាត។ គាត់រៀបការជាមួយហ៊ុន រ៉េន។ ហ៊ុន រ៉េនស្លាប់ដោយសារជំងឺ។ គាត់មានកូន៦នាក់ ប៉ុនែ្ដស្លាប់ម្នាក់នៅជំនាន់ប៉ុល ពត។ ឪពុកឈ្មោះហ៊ុន ជឹង ម្ដាយឈ្មោះកឹង ហួច។ គាត់មានបងប្អូនបង្កើត៣នាក់ ប៉ុនែម្នាក់ស្លាប់នៅឆ្នាំ១៩៧៦ដោយសារអត់ឃ្លាន។ នៅសម័យខែ្មរក្រហម គាត់ខ្វះខាតម្ហូបអាហារ ទឹក ថ្នាំពេទ្យព្យាបាល និង ជម្រកស្នាក់នៅ។ គាត់ត្រូវគេផ្លាស់ប្ដូរអប់រំគំនិត។ គាត់ជិតតែនឹងត្រូវស្លាប់ខ្លួន។ គាត់ត្រូវខែ្មរក្រហមបំបែកចេញពីសមាជិកគ្រួសារដោយបង្ខំ។ គាត់ធ្លាប់មានអាការៈថប់ដង្ហើមនៅឆ្នាំ១៩៧៦។ គាត់ធ្លាប់សន្លប់បាត់បង់ស្មារតីអស់រយៈពេលមួយអាទិត្យនៅឆ្នាំ១៩៧៨។ បច្ចុប្បន្ន គាត់ចេះតែធើ្វឱ្យនឹកឃើញជារឿយៗដល់ហេតុការណ៍ដ៏ឈឺចាប់បំផុតរបស់គាត់។ គាត់គិតថាហាក់ដូចជាហេតុការណ៍ទាំងនោះកំពុងតែកើតមានឡើងជាថ្មីម្ដងទៀត។ គាត់គិតថាមិនចង់រវីរវល់ជាមួយអ្នកដទៃ។ គាត់ឆាប់ភ្ញាក់ផ្អើល។ គាត់ពិបាកនៅក្នុងការទទួលដំណេក។ គាត់ចេះតែធើ្វឱ្យគាត់ប្រុងប្រយ័ត្នខ្លួនជានិច្ច។ គាត់ចង់ជៀសវាងនូវសកម្មភាពណាដែលធើ្វឱ្យគាត់នឹកដល់ហេតុការណ៍ក្រៀមក្រំចិត្ដរបស់គាត់។ គាត់ចង់ជៀសវាងមិនឱ្យគិតអំពីហេតុការណ៍ដ៏ក្រៀមក្រំចិត្ដរបស់គាត់។ គាត់ស្រាប់តែមានប្រតិកម្មនៅក្នុងខ្លួនភ្លាមៗពេលនឹកឃើញដល់ហេតុការណ៍គួរឱ្យឈឺចាប់របស់គាត់។ គាត់គិតថាអ្នកឯទៀតយល់ដឹងពុំច្បាស់លាស់អំពីរឿងរ៉ាវដែលកើតមានចំពោះគាត់។ គាត់អស់សង្ឃឹម។ គាត់គិតថាគួរឱ្យអៀនខ្មាសអំពីហេតុការណ៍ឈឺចាប់ដែលកើតមានចំពោះគាត់។ គាត់ចេះតែធើ្វឱ្យចំណាយពេលគិតឆ្ងល់ថាហេតុអី្វបានជាហេតុការណ៍ទាំងអស់នេះកើតមានឡើងចំពោះគាត់។ គាត់គិតថាហាក់ដូចជាគាត់ចង់ទៅជាឆ្កួត។ គាត់គិតថាដូចជាគ្មាននរណាគួរឱ្យពឹងពាក់បាន។ គាត់បានដឹងថាគាត់បានធើ្វអ្វីមួយដែលគាត់នឹកពុំឃើញសោះ។ គាត់គិតថាហាក់ដូចជាខ្លួនគាត់បំបែកជាពីរហើយអ្នកទីមួយកំពុងតាមដានពិនិត្យ ហើយអ្នកទីពីរកំពុងធើ្វ។ | |
| Copyright: | © DC-CAM | |
| រក្សាសិទ្ធិដោយ: | © មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា | |
